Brouwersdochter

De liefde voor het brouwen. Het moet me met de paplepel ingegoten zijn. Hoe kon het ook anders met de allerliefste vader ter wereld, die brouwer was bij Coca Cola. Was er een vakantie en moest vader in de brouwerij zijn, dan mocht ik mee. Mee gaan werken, want jij, zo noemde mijn vader het, jij bent mijn brouwersdochter. Ooh wat keek ik mijn ogen uit naar al die silos, zakken, en grote machines. En wat was ik trots op mijn vader. Want mijn vader was een tovenaar. Die maakte van water Cola, Fanta of Sprite.

Maar kleine meisjes worden groot. En frisdranken mochten best wel wat straffer zijn. En ik lustte niet alleen lekkere pintjes. Ook die knappe jongen met zijn blonde haren kon me wel bekoren. Toen bleek dat zijn vader brouwer bij Lamot was, wist ik het zeker. Een brouwerszoon als man, mijn leven was compleet. Uren kon ik luisteren naar de verhalen over het bierbrouwen. Wat helemaal niet moeilijk was, want schoonvader was één met zijn job. Elke dag een pintje bij het middageten. Ge moet goe eten en drinken zei hij dan. Want bier brouwen is nen zware stiel. Uren kon hij erover vertellen.

En zo begon het wilde idee te groeien. Wat als ik zelf zou bier brouwen... En met de komst van corona (neenee, niet het bier. Die andere) hadden we plots tijd te veel. En terwijl iedere vrouw aan het bakken, breien of wandelen ging, kocht ik een ketel en wat mout. En plots was het er. Mijn eigen bier, met mijn eigen ingrediënten. De vrienden kwamen regelmatig vragen naar bier. Vooral naar die ene tripel. Doe daar iets mee, zeiden ze dan. Tis lekker, tis goe, tis speciaal. Voor ik het wist stond ik plots in de brouwerij 2000 liter te brouwen. En ik wist het zeker. Dit is wat ik wil doen in mijn leven. Bier brouwen en de dorstigen laven. Samen met mijn man en mijn kinderen zijn we er. Jaja, brouwerskinderen kunt ge niet worden. Als brouwerskind wordt ge geboren. Cheers!!!